Nakon odluke kralja Petra I Karađorđevića, koji se i sam se lečio u Banji da se na tom mestu podigne moderna evropska banja, 1904. godine počeo je urbani razvoj i izgradnja Banje Koviljače.
Prvo su izvršene pripreme i bušenje terena kako bi se dobila veća količina lekovite vode, koja je nakon toga sprovođena u kupatila.
Glavno sumporovito kupatilo završeno je 1907. godine, a u spisima se spominje da su istovremeno građeni upravna zgrada i hotel Podrinje.
Dostupna dokumentacija potvrđuje da je Hotel primao goste i pre 1908. godine, od kada datiraju i prve fotografije Hotela koji je tada imao “20 nameštenih soba”.
Razvoj Banje prekinut je balkanskim ratovima i potom Prvim svetskim ratom, a u period između dva rata Banja doživljava svoj pun razvoj.
To je period od 1921. do 1940. godine. Ratom iznurena Kraljevina Jugoslavija nastavila je radove na igradnji Banje, a najznačajnije poslove u obnovi zemlje dobijali su graditelji – inženjeri i arhitekti u statusu državnih službenika.
Tako je 1921. godine iz Ministarstva građevina poslat arhitekta Milan Minić u Banju Koviljaču.
Njegovo angažovanje obuhvatilo je nastavak radova i završavanje započetih građevina u parku, kao i adaptaciju postojećih objekata među kojima I hotela “Podrinje”. To potvrđuje I njegova biografija “Milan Minić: arhitekta i slikar”iz 2003. godine autora Aleksandra Kadijevića i Srđana Markovića.
Novinski napisi takođe svedoče govore da je Hotel “Podrinje” adaptiran čak dva puta, između ratova. Prvi put 1921. godine o čemu svedoči oglas Upravnika Banje u listu Zastava” u kojem goste obaveštava da je u Hotelu otvoren “najmoderniji salon”.
I, ponovo, 1938. Godine kada u listu “Vreme” izlazi oglas u kojem se pozivaju gosti Banje Koviljače da dođu u novo renoviran hotel koji su “preuzeli poznati hotelijeri Anka i Sava”.
U hotelu Podrinje boravila najznačajnija imena srpskog viskog društva sa početka 20. veka. Svako ko je došao u Banju obavezno je svraćao u “Podrinje” na ručak u “prvoklasnu Banjsku kujnu” gde su posle obroka “točena prirodna vina” uz koncertiranje Banjskog orkestra ili na svečani banket pod pokroviteljstvom Kralja Aleksandra.
Kompletna rekonstrukcija odnosno izgradnja nove zgrade Hotela završena je 1980. godine po projektu arhitekte Mihajla Mitrovića.
On se, prema navodima iz njegove biografije: “Mihalo Mitrović projekti, graditeljski život,ideje” autora Aleksandra Kadijevića, “izborio da se sačuva ceo fasadni zid pročelja iza kojeg je kasnije dogradio novo, veoma funkcionalno zdanje.
Prvobitni objekat sa osamnaest postelja, Mitrović je pretvorio u superluksuzni hotel sa 250 ležaja, sa reprezentativnim holom, salonima, bazenom i drugim sadržajima. Mitrović je izveo obazrivu interpolaciju i postigao da se usred banjskog parka izgradi hotel sa svim savremenim sadržajima, a da pri tom glavni izgled hotela ostane istovetan onome sa starih banjskih razglednica”.
(Turistički vodič iz 1983. godine govori da je hotel 1983. godine imao 82 sobe sa 160 stalnih i 81 pomoćnom posteljom)
S obzirom na to da je zgrada pod zaštitom Zavoda za zaštitu spomenika kulture Valjevo, rekonstrukcija hotela koja je završena 2023. godine, prema projektu koji su zajedno uradili projektantski biroi „Arhitekt Pro” i „Arhikos”, podrazumevala je da se ne menja spoljni izgled hotela i njegovi gabariti.
Tako adaptacija nije narušila duh prošlih vremena i očuvana je kompletna fasada sa početka prošlog veka, kao i fasada zgrade koja je dograđena 1980. godine po projektu Mihajla Mitrovića. Kao omaž autoru sačuvan je originalni izgled recepcije hotela.
Danas hotel raspolaže sa 43 jednokrevetne i dvokrevetne sobe, kao i sobama za osobe sa invaliditetom.
Luksuznim Wellness i Spa centrom, restoranom domaće i internacionalne kuhinje, dečijom igraonicom i drugim sadržajima.
